چند بار هم از وسط خواندیم و خلاصه هر چی بالا پایین کردیم، هر چی چشمانمان را عقب جلو کردیم، هیچی به هیچی. قصه حسین کرد بود انگار. 2700 تومان پول دادیم هر چی روزنامه بود خریدیم تا بلکه در لابه‌لای گزارش مجلس درباره مفسدین اقتصادی اسم دوتا زالوصفت را ملتفت شویم، نشدیم که نشدیم.
خب این هم شد گزارش؟! این بود استراتژی ما؟ ما بچه شدیم حالا؟ می‌خواهم ببینم این تورم 70 درصدی، نه حالا بگو 17 درصدی، را چه کسی به دولت تحمیل کرد؟ من با تو‌ای مفسد اقتصادی، ای زالوصفت، اتمام حجت می‌کنم. خیال نکن چون نامت در گزارش مجلس نیامده، زیرآبی رفتی. دمار از روزگارت در می‌آورم؛ یعنی تقصیر تو نیست‌ها... تو را این نمایندگان پررو کردند. هی ملاحظه آبروی مؤمن را می‌کنند، همین می‌شود دیگر. آخه تو مؤمنی؟! تو کافر هم نیستی.
تو مفسد اقتصادی هستی. آخه قیمت نان را بالا می‌بری، تو خودت زن و بچه نداری؟ غیرت نداری؟ خب بابا، اگه شما که در مجلس وکیل هستید اسم این مفسدین اقتصادی را معرفی نکنید، پس ما خودمان دست به کار شویم؟ ما بیکاریم پس دیگه! توی نماینده آمدی گزارش دادی، استراتژیک کردی، حالا چی شد پس؟ حالا یعنی گزارش تو کامل بود؟ نه... کامل بود؟ این بود گزارش، گزارش می‌کردی؟ مافیای اقتصادی نیست، که هست؛ مفسد اقتصادی نیست، که هست؛ غارتگر بیت‌‌المال نیست، که هست؛ پس تو چه جور رابین هودی هستی با این گزارشت؟! تو این طوری می‌خواهی تورم 70 درصدی، نه حالا بگو 17 درصدی را مهار کنی؟ گوجه‌فرنگی را چی می‌گویی؟ خب بابا، لااقل مثل قدیم حرف اول اسم کوچک مفسدین اقتصادی را همراه با حرف اول نام‌خانوادگی‌شان می‌دادی مطبوعات.
نه، می‌آوردی در گزارشت. نه، می‌دادی رئیس‌جمهور خودش حالشان را می‌گرفت خب! تو اما خوب گزارش ندادی. الکی کاغذ سیاه کردی، چی؟ آخه مگه قحطی مفسد اقتصادی است که تو همچین کردی؟ الآن صدی نودتای آدم‌ها مفسد اقتصادی هستند. از رئیس بانک خصوصی بگیر تا شاطرعباس خودمان. بی‌مرام نان سنگک را کرده دانه‌ای 300 تومان، نه حالا بگو 250 تومان. خب همین شاطر عباس را معرفی می‌کردی.
حیف که دیگه جا نیست بقیه‌اش را بنویسم. آهان! شاید علت این که اسم مفسدان در گزارشت نبود، کمبود جا بود. آره؟ ...
